سردرگمی

سلام به همه دوستان گل و خواننده های عزیز

هوا بدجور گرمه و اصلا هیچ حس و حالی برای کار کردن برا آدم نمی مونه.هفته پیش رو کلا درگیر کار بودم و هیییچ فرصتی نداشتم که بخوام در مورد دانشگاههای جدید سرچ کنم.روز جمعه دهم  اردیبهشت ماه یه روز خییلی مهم توسیکل کاری من بود که هر سال همین روز و دردسراش رو داریم البته تاریخش یه کم جلو عقب میشه.انقد که از 7 صبح تا 8 شب سرپابودیم و فعالیت کردیم با همسر که 8 شب که رسیدیم خونه بیهوش شدیم تاااااا 8فردا صبح!!! خیییلی حال داد خدایی کل خستگیمون در اومد و باز دوباره از دیروز روز از نو و روزی از نو کارهای روتین ادامه داشت.فقط چیزی که این وسط خیلی اعصلبمو بهم میریزه اینه که احساس میکنم اینقد که درگیر  زندگی هستیم وقت کافی برای اپلای کر دن نمیزاریم.من کلا تا الان برای دوجا اپلای کردم که اولیش که ریجکت شدم و دومیش هرررررچی ایمیل میزنم جواب نمیدن اما باز جای شکرش هست که هنوز امید دارم و ریجکت نکردنم 

از امروز دوباره میخوام بیفتم رو روال و سایتای دانشگاه ها رو مدام چک کنم .اما بین خودمون باشه که یه موجود عجیبی هی تو دلم بهم نهیب میزنه که بییییخییییال!چرا از خوشی های الانت میخوای بگذری و همش وقتایی که دیگران تو مهمونی و خوشی ان بشینی خونه سرچ کنی که چی بشه؟ اما یه موجود دیگه ایی که هراز گاهی درونم پیداش میشه جوابشو میده و میگه اگه بشه چییییی مییییشه!!! تلاشت رو بیشتر کن!

والا موندم بین این دوتا از یه طرف  خییییلی رقابت زیاده و واااقعا باید چیزی برای گفتن داشته باشی تا قبولت کنن از یه طرفم دلم میخواد مثه اطرافیان ازین سالای جووونی و دوتایی مون لذذذذت ببریم

خلاصه که بدجور خود درگیری دارم